فلسفه شیتوریو

فلسفه های شیتوریوکاراته دو عبارتند از:

*دوجوکون

*یو ریو بی

*گودوشین

*گوشوگوگاکو

*اوکه ته وااوچی ته

*شورن نوکوکوروئه

*هی جوتسونوسان بیو

لطفا به ادامه مطلب بروید تا با این اصطلاحات آشنا شوید...

فلسفه های شیتوریوکاراته دو عبارتند از:

دوجوکون:

1 - به دنبال تکامل شخصیت خویش باشید.

2 - به استاد و معلم خود وفادار باشید.

3 - در جهت ترقی خود تلاش کنید.

4 - به دیگران همواره احترام بگذارید.

5 - از رفتار خشونت آمیز پرهیز کنید.

.................................................
یو ریو بی:

استاد مابونی تاکید زیادی در کاربرد ”یو ریو بی“ داشت.
به این معنا که تکنیک باید موثر و دارای فایده ”یو“،
موزون ”ریو“
و از ترکیب ”یو ریو“ باید ”بی“ به وجود آید که به معنای زیبائی است.
در کل همه چیز باید عملی ولی زیبائی را نیز در بر داشته باشد. موثر، موزون و زیبا
مانند بونکای کاتاهای هیان در شیتوریو.

.................................................

گودوشین:

پنج راه و روش معنوی شیتوریو:

1 - اراده: هرگزروحیه آغازین(روزهای آغازین تمرینات کاراته)را فراموش نکنید.

2 - اخلاقیات: هیچ زمان از ادب و احترام غافل نشوید.

3 - پیشرفت: هرگز از سعی و تلاش غفلت نکنید.

4 - عقل و قضاوت: عقل سلیم و قضاوت درست را همیشه مد نظر داشته باشید.

5 - صلح و آرامش: هرگز خللی در توازن و هماهنگی خود و محیط پیرامون، وارد نکنید.

.................................................

گوشوگوگاکو:

پنج اصل در تمرینات کاراته:

1 - آماده بودن

2 - ایستادن مناسب (در داچی های صحیح قرار گرفتن)

3 - رعایت فواصل مناسب

4 - تغییر مکان و موقعیت نسبت به حریف

5 - تغییر زوایای بدن

.................................................

اوکه ته وااوچی ته:

دفاع حمله است:

بهترین دفاع، یک حمله خوب است.

.................................................

شورن نوکوکوروئه:

تعالیم فکر و روح:

1 - اصول تکنیکهای پایه را همواره به یاد داشته باشید.

2 - ایستادن صحیح و رفتار مناسب را انتخاب کنید.

3 - دارای عمل وعکس العمل سریع باشید.

4 - قدرت خود را به حداکثر برسانید.

5 - اعتماد به نفس داشته باشید.

6 - همواره خود را یک شاگرد کاراته بدانید.

7 - به خود متکی باشید.

.................................................

هی جوتسونوسان بیو:

سه معضل در هنرجوی کاراته کا:

1 - شک و بد بینی

2- غفلت و فراموش کاری

3 - غرور و خود پرستی